Publicatiedatum: 11-06-2020
‘Het is eng om persoonlijke verhalen of meningen op social media te zetten omdat je dan negatieve reacties kunt krijgen.‘ Ik vond het heel herkenbaar wat deze therapeute aan mij vertelde.
En hoewel ik zelf geen therapeut ben (en ook geen Brené Brown), is mij toch bekend dat het geen zin heeft om zo’n angst of overtuiging even snel te willen fixen. Ook al weet je van jezelf waar je angst of schaamte vandaan komt, de oplossing ervan heeft geduld nodig en doorzettingsvermogen, en misschien ook wat professionele begeleiding.
Als je zichtbaarder wilt worden en meer reacties wilt krijgen, dan zal de kans op meer negatieve reacties toenemen. Het een kan nu eenmaal niet zonder het ander. Je kunt negatieve reacties zelfs als een positief signaal opvatten: ze bewijzen dat je bereik hebt en dat je mensen weet te raken.
Als het een artikel in de krant betreft dan mis je de meeste reacties, maar op social media kun je ze wel zien. Ik vroeg aan de therapeute of ze zelf wel eens negatieve reacties had gehad. Nee, dat niet, maar een collega die uitgesproken meningen plaatst wel.
Ik heb er zelf ook niet veel ervaring mee, gelukkig. Maar ik vertel je graag over twee recente gebeurtenissen die het een en ander duidelijk kunnen maken.
Ik werkte eens met iemand samen en we werden op Facebook vrienden. Ik kwam er al snel achter dat deze professional op social media nogal een zeurpiet was, ik noem hem maar even (sorry, oneerbiedig) Zeur. Bij Zeur is het glas altijd half leeg. Hij heeft zijn redenen, dat begrijp ik, maar de maner waarop hij erover praat maakt de situatie niet beter. Ik werd moe van zijn berichten en ontvolgde hem. Dus we bleven wel Facebook vrienden maar ik zie zijn berichten niet meer in mijn tijdlijn. Hij ziet wel die van mij, en als hij daarop reageert zie ik zijn reactie wel.
Onlangs plaatste ik een persoonlijk bericht waar ik heel veel reacties op kreeg. Dat waren positieve reacties van fijne, betrokken mensen. Op eentje na: Zeur meldde mij dat ik altijd zulke lieve reacties krijg, terwijl hij alleen maar negatieve reacties oogst. Het is inmiddels een paar weken geleden maar ik zit nog steeds na te denken over een passend antwoord op zijn vraag. Hopelijk gaat er ooit vanzelf een kwartje vallen… ‘Je krijgt wat je geeft’, zoiets?
Mijn tweede voorbeeld speelde ‘toevallig’ deze week. Ik volgde (als video-nitwit) een training ‘video met je smartphone’. De juf daagde ons uit om zo snel mogelijk na de training een video te maken en te plaatsten, omdat je daarvan het meeste leert. Sommigen van ons deden dat inderdaad en konden rekenen op een bemoedigende reactie. Zo ook ergens op LinkedIn, waarna enkele cameraprofessionals los gingen. Ze vonden het videootje van de cursist slecht en trokken het vakmanschap van de juf, die een positief punt benoemde, in twijfel.
Ik vond het zo grappig! En heel interessant om te bekijken wat hier nou precies gebeurt.
Het is alsof ik thuis even wat kant-en-klaar diepvriesfrietjes in de frituur mik (ik ben geen kok en ik heb ook geen snackbar) en daarna word afgekraakt door driesterrenkoks. Terwijl… ik had gewoon even zin in friet! En mijn huisgenoten ook! Mijn doelgroep was tevreden en mijn interactie en bereik waren prima!
Ik doe nu even een gokje naar de gevoelens van cameramannen. Misschien voelen ze zich niet gezien in hun vakmanschap? Misschien zijn ze gefrustreerd omdat hun prachtbeelden toch niet het gewenste bereik trekken? Dat op social media de gouden filmregels niet gelden? En dat tegenwoordig ‘iedereen’ maar van alles zelf gaat lopen doen? Dat ze door corona zonder werk zitten en hun tijd op LinkedIn moeten doorbrengen? Zou kunnen, toch?
Je begint met fansAls je begint met social media dan zijn je berichten in eerste instantie voornamelijk zichtbaar voor de mensen die ervoor hebben gekozen om jou te volgen. Het zijn je fans die graag van je horen. Voor hen ben jij degene die jouw beroepsgroep vertegenwoordigt. Ik hoor mijn koffienieuwtjes niet van een anonieme koffieproducent maar van de dame die ik persoonlijk ken en die een koffiebedrijf heeft. Ze is een echt mens en doet de dingen dus niet altijd perfect, en dat vindt niemand erg.
Ga fijne mensen volgen en geef hen positieve reacties op een manier die bij je past. Zo kun je langzaam en veilig wennen aan zichtbaar zijn. En zo bouw je zelfvertrouwen en compassie op, waar je profijt van hebt als je bereik buiten je eigen kringetje uitstijgt en het aantal negatieve reacties toeneemt. Bijkomend voordeel: tegen die tijd heb je dus ook vele fans die het voor je op zullen nemen als het nodig is.
En mocht je nieuwsgierig zijn naar mijn eigen videoresultaat: neem dan even een kijkje op mijn site van boekselen (klik hier). Veel plezier. Wel netjes blijven als je reageert! ;-)
Hartelijke groet van Loes Vork
Vind je dit artikel interessant? Deel m dan op je eigen social media kanalen.
Ongeveer eens per maand een inspirerend artikel in je mailbox. Over authentiek communiceren, over handige social media hulpmiddelen, over marketing, over ondernemerschap of over kauwtjes...
website: Boleo | ontwerp: frank grafisch ontwerp | fotografie: Francis Frionnet en stockfoto's | illustraties: Loes Vork en Shrimpie
